علائم سلولیت پستان اندکی پس از آسیب برشی پوست ظاهر میشود. این آسیب شامل جراحی سرطان پستان و سایر برشهای مرتبط است. اگر سیستم ایمنی بدن شما به دلیل درمانهای سرطان ضعیف شده باشد، یک برش ساده میتواند منجر به سلولیت شود.
علائم سلولیت پستان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- قرمزی و تورم پستان
- نازکی پوست پستان
- تب
- لرز
- درد هنگام لمس
- زخمی که مایعات شفاف یا زرد رنگی از آن خارج میشود
- خارش
- رگههای قرمز ناشی از بثورات
علت ابتلا به سلولیت پستان
سلولیت نوعی عفونت پوستی است که میتواند در هر نقطه از بدن ایجاد شود. این یک عفونت باکتریایی است که بر روی بافتهای پوستی در زیر سطح پوست تأثیر میگذارد. استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوکوس دو نوع متداول باکتریها هستند که باعث سلولیت میشوند. این باکتریها میتوانند با قرار گرفتن در معرض بریدگی باعث ایجاد عفونت شوند. همچنین ضعف سیستم ایمنی بدن میتواند خطر ابتلا به سلولیت را افزایش دهد.
سلولیت پستان به طور معمول مانند سایر اشکال عفونت، در اثر بریدگیهای عفونی ایجاد نمیشود. در عوض، این نوع عفونت بیشتر از طریق درمانهای سرطانی یا جراحیها خود را نشان میدهد. برداشتن غدد لنفاوی میتواند سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف کرده و خطر ابتلا به سلولیت در قسمت بالای بدن را افزایش دهد. این مورد شامل سینههای شما نیز میباشد. این عفونت میتواند پس از جراحی بزرگ کردن پستان یا کوچک کردن آن نیز ایجاد شود.
سلولیت پستان در مقابل سرطان التهابی پستان
سلولیت پستان گاهی اوقات میتواند ناشی از سرطان التهابی پستان باشد. با این حال، این دو بیماری جداگانه هستند. سلولیت پستانها گاهی اوقات با سرطان التهابی پستان اشتباه گرفته میشود و بالعکس.
سرطان التهابی پستان نوعی سرطان پستان است. علائم آن شامل موارد زیر است:
- سرخی
- تورم
- درد
سلولیت میتواند باعث تب یا لرز شود، که جزو علائم سرطان التهاب پستان نیست.
هرگونه تغییر قابل توجه در پستان شما باید در اسرع وقت توسط پزشک ارزیابی شود تا بتوان علت را تعیین کرد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
سلولیت معمولاً به سرعت ایجاد شده و گسترش مییابد. در صورت مشکوک شدن به سلولیت پستان یا مشاهده تغییرات ناگهانی در پستان، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. این کار میتواند از بدتر شدن عفونت و ایجاد عوارض بعدی جلوگیری کند.
پزشک ابتدا معاینه جسمی را انجام میدهد. گاهی اوقات آزمایش خون نیز میتواند به پزشک در تشخیص سلولیت پستان کمک کند.
اگر به هر دلیلی نمیتوانید فوراً به پزشک مراجعه کنید، از یک مرکز اورژانس کمک بگیرید.
راه درمان سلولیت پستان
سلولیت پستان، مانند سایر اشکال سلولیت، با آنتی بیوتیک درمان میشود. این داروها معمولاً به مدت 7-10 روز مصرف میشوند تا اطمینان حاصل شود که عفونت مجدداً عود نمیکند. همه داروها را طبق دستور مصرف کنید. پزشک شما احتمالاً بعد از دو هفته شما را معاینه مجدد خواهد کرد تا مطمئن شود عفونت کاملاً از بین رفته است.
از پزشک خود سوال کنید که آیا میتوانید در حین مصرف آنتیبیوتیک از مسکنهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تایلنول) برای تسکین ناراحتی استفاده کنید.
اگر بدن شما به آنتی بیوتیک های تجویز شده پاسخ ندهد، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک های داخل وریدی را که در بیمارستان تزریق میشود، توصیه کند.
عوارض
اگر سلولیت پستان درمان نشود، میتواند منجر به عوارض جدی شود. عفونت خون میتواند منجر به مسمومیت (سپتیسمی) شود که به شدت کشنده است.
سلولیت پستان ممکن است منجر به ورم لنفاوی شود. ورم لنفاوی بیماری است که در آن غدد لنفاوی قادر به تخلیه صحیح نیستند. اگر یک یا چند غدد لنفاوی خود را برداشته باشید، ممکن است در معرض خطر باشید.
کنترل
به محض شروع مصرف آنتی بیوتیک، باید طی دو روز متوجه بهبود علائم خود شوید. اگر بهبودی مشاهده نکردید، با پزشک خود تماس بگیرید. او ممکن است بخواهد دوباره شما را مجدداً معاینه کند و احتمالاً دوره دیگری از درمان را تجویز نماید.
اگر سیستم ایمنی بدن شما به دلیل درمانهای سرطان به خطر بیفتد، احتمال عود سلولیت وجود دارد. با پزشک خود در مورد راههای تقویت ایمنی صحبت کنید. در صورت بروز مجدد سلولیت پستان، ممکن است پزشک آنتی بیوتیک در اختیار شما قرار دهد.
سلولیت پستان در صورت ابتلا و درمان به موقع، چشم انداز مثبتی دارد. در صورت عدم درمان، مسمومیت خونی و مرگ امکان پذیر است.
راههای پیشگیری از ابتلا به سلولیت پستان
سلولیت که در اثر بریدگی یا گزش ایجاد میشود، به طور معمول میتواند با پاکسازی و باندپیچی منطقه آسیب دیده پیشگیری شود. اگر بریدگی یا گزشی روی پستان شما ایجاد شد، ممکن است بتوانید از پمادها و باندهای بدون نسخه استفاده کنید تا مطمئن شوید این بریدگی و گزش به سلولیت تبدیل نمیشود.
همچنین با انجام برخی مراقبتهای جزئی میتوان از سلولیت پستان ناشی از جراحی و درمانهای مرتبط با سرطان جلوگیری کرد. از پزشک خود در مورد موارد زیر سوال کنید:
- شستن محل قبل از ایجاد برش
- انجام هر گونه جراحی در مراکز سرپایی، زیرا در مقایسه، خطر عفونت پس از بستری در بیمارستان به لحاظ آماری بیشتر است
- مصرف آنتی بیوتیک قبل یا بعد از هرگونه عمل به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، خصوصاً اگر مستعد ابتلا به عفونت هستید.
-