بسیاری از مردم به شدت از ابراز محبت و احساسات خود به دیگران گریزانند و شهامت این کار را ندارند. آن ها به اشتباه اسم این امتناع را حجب و حیا می گذارند.
واقعا چقدر زندگی ما لذتبخش تر و پربارتر می شود اگر جرأت ابراز محبت و احساس درونی خود به دیگران را داشته باشیم.
چرا از ابراز محبت امتناع می کنیم؟
عده ی زیادی از ما از ترس اینکه مبادا فردی احساساتی و ضعیف قلمداد شویم و مورد تمسخر قرار بگیریم مهر و محبتی که نسبت به دیگران داریم را نشان نمی دهیم. این امتناع از ابراز احساسات باعث می شود تا موهبت فوق العاده ارزشمند دوستی های عمیق را از دست بدهیم.
به عنوان مثال دو نمونه از عدم ابراز محبت مان می تواند به صورت زیر باشد:
۱- وقتی واقعا و با تمام وجود از طرف مقابلمان به خاطر کاری که برایمان انجام داده ممنونیم به جای بیان کامل احساسمان مثلا به این صورت: “این کارت واقعا عالی بود، خیلی بهم کمک کرد و واقعا به خاطرش ازت ممنونم”
فقط می گوییم: “خیلی ممنون از لطفت”
۲- زمانی که یکی از عزیزانمان قصد دارد برای مدتی نسبتا طولانی به مسافرت برود و می دانیم که واقعا دلمان برایش تنگ می شود به جای اینکه بگوییم: “می دانم که خیلی دلم برات تنگ میشه، امیدوارم بتونم دوریتو تحمل کنم. دائما باهات تماس می گیرم تا شاید کمی بتونه غم دوریتو برام قابل تحمل کنه”
احتمالا چیزی شبیه این می گوییم: “خدا پشت و پناهت. امیدوارم سفر خوبی داشته باشی”
عدم ابراز محبت ممکن است دلیل دیگری هم داشته باشد و آن اینکه شاید احتمال می دهیم مهر و محبتمان متقابلا جبران نشود.
همه ی افراد می توانند عشق و محبت خود را آزادانه ابراز کنند
ابراز محبت و نشان دادن عشقی که در درون خود نسبت به دیگران احساس می کنیم برای افرادی که در زندگی خود مهر و محبت دیده اند بسیار آسان است.
آن ها جنبه ی احتیاط را کنار گذاشته و به راحتی مهر و محبت خود را به فرد مقابل نشان می دهند.
البته این به هیچ وجه به این معنا نیست که سایر افراد این توانایی را ندارند. اگر این طور بود این مقاله نوشته نمی شد و نیازی هم نبود کسی آن را بخواند، چراکه کسانی که ابراز محبت بلدند نیازی به خواندن آن نداشتند و کسانی هم که از آن امتناع می کنند با خواندن این مطلب رشدی برایشان اتفاق نمی افتاد.
درواقع قابلیت ابراز عشق و محبت در درون تمام افراد وجود دارد فقط باید آن را به صورت بالفعل در آورند و شاید اولین گام در این جهت اطلاع از اهمیت و جایگاه ارزشمند ابراز محبت در روابط است که هدف از نوشتن چنین مقاله ایست.
دوری از ابراز محبت هیچ ارتباطی با حجب و حیا و کاریزماتیک بودن ندارد
همان طور که گفتیم برخی از افراد حجب و حیا را مساوی بروز ندادن احساسات می دانند. برخی دیگر نیز به غلط این طور فکر می کنند که نگه داشتن خود و عدم ابراز احساسمان باعث می شود تا دیگران ما را فردی قوی و کاریزماتیک دانسته و تحسینمان کنند. در حالیکه اصلا این طور نیست.
هیچ چیز برای افراد لذتبخش تر و ارزشمندتر از این نیست که بدانند مورد توجه و علاقه ی فرد دیگر قرار گرفته اند.
این واقعا تاسف بار است که دو نفری که به ارتباط با هم علاقه و کشش دارند تنها به دلیل حجب و حیا احساسشان را به هم نشان ندهند. این مسئله ممکن است باعث شود که هیچگاه ارتباطی بین آن ها شکل نگیرد و برای همیشه یکدیگر را از دست بدهند.
عشقی که ابراز نشود به سادگی از بین می رود و جبران آن هم ممکن نیست و این فاجعه بار است.
این شاید برای افراد مجرد نکته ی بسیار مهمی باشد. بسیاری از آن ها با اینکه به فردی علاقه دارند این طور فکر می کنند که لازم است تظاهر به سردی و بی اعتنایی کنند و احساسات خود را بروز ندهند.
شاید فکر می کنند با این کار جذاب تر به نظر می رسند در حالیکه همان طور که گفتیم اصلا این طور نیست و هیچ چیزی برای افراد خوشایندتر از این نیست که بدانند مورد علاقه ی فرد مقابل قرار گرفته اند.
شاید هم از روی حجب و حیا احساسات و علاقه ی خود را بروز نمی دهند که این هم اشتباه است.
هر دوی این تصورات غلط و عمل بر اساس آن ها این افراد را از خواسته و هدفشان دور خواهد کرد و ممکن است باعث حسرتشان در آینده شود.
-