اغلب موارد تنگی کانال نخاعی را می توان با استفاده از حرکات ورزشی، بریس و کمربند های طبی برطرف کرد. در این بیماری کانال نخاعی در اثر برخی عوامل ضخیم می شود و به ریشه های عصبی فشار وارد می کند. در ادامه این مطلب حرکات ورزشی برای درمان تنگی کانال نخاعی پیشنهاد می شوند.
تنگی کانال نخاعی:
سرپوش پزشکی - یکی از شایع ترین دلایل کمردرد می تواند به تنگ شده کانال نخاعی مربوط باشد. این بیماری غالبا در افراد میان سال و مسن تر دیده می شود، علت آن هم به فرآیند شکلگیری مربوط می شود، به طوری که از میانسالی به بعد شکل ستون مهره ها دچار تغییراتی می شود. در حالت عادی دیسک ها بین مهره ها قرار دارند و از دو بخش تشکیل می شوند که با قرارگیری بین مهره ها از سایش و وارد شدن فشار به آنها جلوگیری می کنند.
با گذشت چندسال و رسیدن به سن میانسالی یا بالاتر مشکلی که در بسیاری از مواقع اتفاق می افتد؛ کاهش مقدار آب داخل دیسک های است. با کاهش مقدار این ماده مهره ها به همدیگر نزدیک می شوند، پس برای جبران این کاهش فاصله مهره شروع به ساخت و ساز خواهد کرد و بافت استخوانی را شکل می دهد. در نتیجه این موضوع ستون مهره ها، مهره ها و استخوان ها قطور می شوند. این اتفاق در حقیقت موجب حفظ ثبات و تعادل کمر می شود اما متقابلا فضای موجود میان مهره را که برای نخاع ضروری است کاهش می دهد. با تنگ شدن کانال نخاعی عصب ها تحت فشار قرار می گیرند و منشاء آسیب های کمری منجمله کمردرد می شوند.
درمان تنگی کانال نخاعی:
شاید در ابتدا به نظر برسد تنها راه درمان این مشکل استفاده از عمل جراحی است، اما اینگونه نیست. انجام دادن ورزش مخصوص و استفاده از حرکات ورزشی یک روش درمان غیرتهاجمی محسوب می شود. در برخی از موارد نیز با استفاده از تزریق های خاصی در نواحی اطراف بافت های آسیب دیده می توانند روند بهبودی بیمار با تسریع دهند، این روش هم نوعی روش غیر تهاجمی محسوب می شود.
هدف از این درمان کاهش و کنترل درد بیمار، افزایش توانایی حرکت وی و در نهایت بهبود سلامت ستون فقرات می باشد. نکته ای که بسیار اهمیت دارد این است که می توان بدو عمل جراحی به این اهداف دست پیدا کرد.
در صورتی که شما هم جزء افرادی هستید که مشکلات کمر و محدودیت حرکتی دارد و اطمینان دارید، طبق نظر پزشک که تمام علائم ناشی از تنگی کانال نخاعی است. باید حتما از یک روش دقیق و با قطعیت بالا برای رفع مشکل خود استفاده کنید. درصورتی که تنگی کانال نخاعی درمان نشود؛ می تواند دردهای مزمنی ایجاد کند که توانایی های حرکتی را کاهش می دهند و در نهایت نیز به عصب ها آسیب وارد می شود.
افراد زیادی هستند که به این بیماری مبتلا می شوند و می توانند با استفاده از ورزش به عنوان بخشی از برنامه درمانی وضعیت خود را بهبود دهند. نتیجه اقدامات آنها بازگشت سلامتی و زندگی فعال سابق آنها است.
درمان تنگی کانال نخاعی با ورزش:
به عنوان یک اصل باید دقت کرد که در برنامه های درمانی دردهای کمری باید همیشه به یاد داشت که از انجام فعالیت های شدید که احتمال وارد شدن آسیب و درد را به کمر افزایش می دهند خودداری کرد. در مورد تنگی کانال نخاعی باید توجه کرد که از قرار گرفتن در حالت ایستاده خودداری کنید، رعایت این نکات و به حداقل رساندن آنها حداقل تا زمانی که درد و علائم از بین نرفته اند ضروری خواهد بود. در ادامه به حرکات ورزشی اشاره شده است که می تواند در درمان تنگی کانال نخاعی به شما کمک کند:
کشش دو زانو به سمت سینه:
برای انجام این حرکت ورزشی ابتدا باید روی کمر خود دراز بکشید، پاها را از قسمت زانو خم کرده و کف پاها را روی زمین بگذارید. زانوهایتان را به همدیگر بچسبانید هر دو دست را روی زانو حلقه کنید. با کمک دست زانو ها را بالا و شکم حرکت دهید.
ممکن است در این حالت به اشتباه به مفصل زانو فشار وارد شود و پاها بیش از حد خم شوند، باید مراقب باشید که این اتفاق رخ ندهد. به طوری که دست ها در بالاترین بالا ترین نقطه در مفصل زانو قرار داده شوند.
در صورتی که هنگام انجام این حرکت در زانو احساس درد داشتید بهتر است دست را پشت ران حلقه کنید. زانوها را تا جایی که می توانید روی سینه خود بکشید تا احساس کشش را داشته باشید.
به مدت تقریبا ۲۰ ثانیه در همین حال بمانید و سپس پاها را پایین بیاورید. انجام این کار سه ست و دو بار در روز تاثیرگذار خواهد بود.
کشش یک زانو به سمت سینه:
برای انجام این حرکت مجددا روی کمر دراز بکشید، یک پا را خم کرده و روی زمین بگذارید، سپس پای دیگری را هم به صورت صاف و مستقیم روی زمین قرار دهید. اکنون دستی که دور زانو خم شده است را حلقه کنید و با استفاده از دست ها زانوی پای خم شده را سمت قفسه سینه بکشید.
در این حرکت نیز باید مراقب فشار وارد شده با زانو باشید، در صورتی که در قسمت زانو درد احساس می کنید به جای اینکه دست را دور زانو قرار دهید، آن را زیر و پشت ران بگذارید. پا را تاجایی بالا بیاورید که احساس کشش داشته باشید. این حالت را برای ۲۰ ثانیه نگه دارید و ۳ ست روی ۲ مرتبه تکرار کنید.
کشش پیریفورمیس یا کشش زانو در حالت خم شده به سمت سینه:
روی کمر خود دراز بکشید، کار را با پای راست خود شروع کنید، در صورتی که می خواهید این پا را بکشید مچ پا را روی زانو پای مخالف بگذارید. پای چپ را خم کرده و بالا بیاورید به گونه ای که کف پا روی زمین قرار داشته باشد.
اکنون دست ها را پشت ران پای چپ خود حلقه کنید. در حالی که پاها را در موقعیت خودشان حفظ می کنید زانو را به سمت سینه خود بکشید. زمانی که این کار را انجام می دهید در پشت ران و باسن پای راست خود احساس کشیدگی خواهید داشت.
این حالت کشش را باید حدود ۲۰ ثانیه نگه دارید و دوبار برای هر پا تکرار کنید. محموعه این حرکات باید روزانه ۲ مرتبه صورت بگیرند.
کشش عضله همسترینگ یا عضله پشت ران:
عضله همسترینگ یکی از بزرگترین عضلات بدن است برای کشیدن آن باید ابتدا روی زمین دراز بکشید، یکی از پاها را از قسمت زانو خم کرده و کف پا را روی زمین قرار دهید. پای دیگر را کاملا صاف و مستقیم روی زمین بگذارید.
برای انجام این حرکت به یک شیء طناب مانند نیاز است. طول این طناب را تقریبا دو برابر و نیم بزرگ تر از پاها درنظر داشته باشید. طناب را دور پایی که دراز شده است حلقه کنید و دو سر آن را با دو دست بگیرید.
اکنون در همین وضعیتی که قرار دارید، با دست طناب ها را سمت خودتان بکشید. این کار موجب می شود درحالی که پاها همچنان صاف هستند به سمت بالا حرکت کند. درحقیقت پای شما از قسمت مفصل چرخش کرده و به سمت بالا حرکت می کند. پا را تا زمانی بالا بیاورید که در قسمت ران احساس کشیدگی داشته باشید.
این پوزیشن را برای مدت ۶۰ ثانیه نگه داشته و سپس پا را به حالت اولیه خود برگردانید. حرکت را برای هر دو پا انجام داده و روزانه ۲ بار تکرار کنید.
دراز نشست کمتر از ۳۰ درجه:
در حالت دراز کشیده قرار بگیرید، دست ها را به شکل ضربدری روی قفسه سینه بگذارید و سپس به آهستگی بلند شوید. تلاش نکنید که بالا بروید. توصیه می شود بیشتر از ۳۰ درجه از روی زمین بلند نشوید.
۲ تا ۴ ثانیه در همین وضعیت بمانید و مجددا دراز بکشید. این حرکت را ۱۰ مرتبه و در دوست ده تایی با فاصله دو دقیقه از هر تمرین انجام دهید. بهتر است پاها به جایی قفل نشوند، در بیمارانی که مبتلا به درد گردن هستند؛ دست ها را به پشت گردن وصل کنید.
حرکت چرخش زانو:
زانو خود را خم کرده و روی کمر دراز بکشید، پنجه ها پا را به صورت صاف روی زمین قرار دهید. بدون افزایش فشار زانوها را تا جایی که امکان دارد به سمت چپ بچرخانید. سپس به آرامی سمت چپ برگردانید. این حرکت را در سه ست و در هر ست ده مرتبه تکرار کنید.
-