بازی Kaze and the Wild Masks جدیدترین اثر تیم PixelHive که اخیرا عرضه شده، بازیکنان را به‌یک ماجراجوییِ پلتفرمر با حال‌وهوای آثار دهه‌ی ۹۰ میلادی می‌برد. اثر نام‌برده یک بازی کاملا مستقل (ایندی) است که برای خرید آن باید ۳۰ دلار هزینه کنید. در تولید بازی‌های پلتفرمر، مولفه‌های بسیار زیادی دخیل می‌شوند. از تنوع در چالش‌ها، تنوع در نقشه‌ها و تنوع در دشمنان گرفته تا چگونگی مدیریت میزان سختی مراحل، میزان طولانی بودن آن‌ها و هزاران مورد دیگر، همگی از جمله‌ مهم‌ترین مولفه‌هایی هستند که رعایت آن‌ها، یک بازی خوب در ژانر ذکر شده را می‌سازد. سنجش همین موارد، بهترین متر برای تحلیل یک اثر پلتفرمر ضعیف، معمولی، خوب و عالی است. حالا شاید برایتان سوال شود که Kaze and the Wild Masks  در کدام گروه قرار می‌گیرد. همراه بررسی زومجی باشید تا به این سوال پاسخ بدهیم.

بازی Kaze and the Wild Masks قصه‌ی یک کاراکتر با نام کازه را روایت می‌کند که به اشتباه، جادوی کهن در جزیره‌ی خود را فعال کرده و دوستش را از دست می‌دهد. مفقود شدن دوست کازه اما تنها پیامد این قضیه نیست چرا که حالا عموم گیاهان و درختان جزیره به موجودات طلسم شده و تاریک تبدیل شده‌اند. مابین نابودی کامل جزیره و نجات آن، تنها یک نفر ایستاده و آن هم کازه است. اینکه نجات جزیره‌ی مورد بحث با موفقیت انجام خواهد گرفت یا نه، کاملا به‌شخص گیمر مربوط است که چطور از پس چالش‌هایی که در برابر او قد علم می‌کنند، برخواهد آمد!

قصه‌ی بازی Kaze and the Wild Masks مثل اکثر آثار پلتفرمر این‌چنینی، هرگز به تمرکز و هسته‌ی اصلی بازی تبدیل نمی‌شود و صرفا بهانه‌ای به‌شما می‌دهد تا در جزیره‌ی زیبای و چشم‌نواز این بازی، بپر بپر کنید و سرگرم شوید. کمپین داستانی بازی از تکه‌های مختلفی تشکیل شده است. هر تکه، شامل جزیره‌ای است که باید در آن چندین مرحله را پشت سر بگذارید و در پایان، «باس» آن جزیره را شکست بدهید تا بتوانید سراغ جزیره‌ی بعدی بروید. ساختار مراحل بازی برای دنبال‌کنندگان ژانر پلتفرمر آشنا است. حرکت از سمت چپ به راست تا رسیدن به بخش پایانی. در این مسیر اما، موانع و چالش‌های پرتعدادی وجود دارند که گذر از آن‌ها، مهارت شما را به‌چالش می‌کشد.

چالش‌های هر مرحله از رد کردن دشمنان (ضربه‌ زدن - پرش/جاخالی دادن) و بالا رفتن و عبور از موانع (پلتفرمینگ) تشکیل شده‌اند. هرچقدر که در بازی جلوتر می‌روید، چالش‌ها بیشتر و روال مراحل بازی، سخت‌تر می‌شود. درست مثل بازی‌های هم‌سبک و کلاسیک این ژانر. باید اشاره کرد که اصلا یکی از مهم‌ترین مولفه‌های بازی، چه از منظر گیم‌پلی و چه از منظر بصری/صوتی، همین وفاداری و ادای احترام به‌آثار کلاسیک مثل دانکی کونگ و مگامن است. وجود داشتن تنوع در روال مراحل مختلف بازی، یکی دیگر از نقاط قوت اثر است. به‌حدی که متوجه می‌شود در اکثر مراحل بازی، سازندگان کاملا آگاهانه اقدام به کاشتن یک‌سری مکانیزم به‌خصوص کرده‌اند تا از خستگی گیمر، جلوگیری کرده باشند.

مراحلی اعم از باس‌فایت‌ها، مراحل تعقیب و گریز، چالش‌های مخفی موجود در هر مرحله درکنار مکانیزم‌هایی مثل استفاده از ماسک‌ها‌ (که هریک قدرتی تازه مثل پرواز/شنا کردن را به «کازه» می‌بخشند) روند بازی را متنوع می‌کنند. در زمان تجربه‌ی بازی می‌توانید حس کنید که تیم تولید اثر، چقدر به نتایج رویداد‌های پلی تست (آزمایش‌هایی محرمانه بر روی یک‌سری گیمر برای گرفتن بازخورد آن‌ها جهت بهبود دادن نقاط ضعف اثر اولیه) اهمیت داده‌اند. بازی اما بی‌ایراد هم نیست. هرچقدر که در مراحل Kaze and the Wild Masks جلو می‌روید، رفته‌رفته به این موضوع پی می‌برید که ساختار مراحل اثر، به‌شدت با محوریت «آزمون و خطای بازیکن» طراحی شده است. به‌این صورت که بازیکن که خیالش از مرگ‌ها و بازگشت‌ازمرگ‌های بی‌نهایت خود راحت است، با آزمون‌وخطا کردن از مکان تله‌های موجود در هر مرحله، سردرمی‌آورد و بیشتر به‌جای اینکه قوه‌ی یادگیری و مهارت حل مسئله‌ی او به‌چالش کشیده شود (که لذت خاصی دارد)، قدرت حافظه‌ی او درگیر مراحل بازی هستند (که کمتر از یادگیری و عبور از چالش، برای بازیکن لذت‌آفرینی می‌کند).

در رابطه‌ با گیم‌پلی بازی، می‌توانم خیال پلتفرمربازها را راحت کنم و به‌آن‌ها بگویم که اگر دنبال یک بازی پلتفرمر لذت‌بخش می‌گردید، صد درصد از روال گیم‌پلی Kaze and the Wild Masks لذت خواهید برد. اثری که با مواردی همچون تنوع اکثریت از مراحل خود، تنوع دشمنان و روال پلتفرمینگ کنار روند چالشی و اکثرا لذت‌بخش، به یک اثر پلتفرمر خوب تبدیل می‌شود و مواردی مثل تکیه‌ی بیش از حد به ساختار «آزمون و خطا» و وجود تعداد زیادی از مراحل تعقیب‌وگریز در نیمه‌ی دوم از بازی (و روبه‌تکرار رفتن این مراحل)، جلوی تبدیل شدن آن به یک اثر محشر را می‌گیرد.

بازی از منظر جلوه‌های بصری و صوتی،‌ یک تجربه‌ی بسیار خاص و لذت‌بخش است. تجربه‌ای که به‌شدت شما را به‌یاد پلتفرمرهای کلاسیک دهه‌ی ۹۰ خواهد انداخت. از طراحی محیط‌ها، کاراکترها و انیمیشن‌ها گرفته تا جلوه‌های موسیقیایی و افکت‌های صوتی، همگی بسیار لذت‌بخش و رضایت‌بخش پیاده‌سازی شده‌اند.

در پایان و برای جمع‌بندی باید گفت که بازی Kaze and the Wild Masks یک اثر ۳۰ دلاری ارزشمند است. یک بازی پلتفرمر واقعا خوب که با مولفه‌هایی همچون روند چالشی، مراحل اکثرا متنوع، طراحی خوب و متنوع اکثر مراحل در کنار جلوه‌های دیداری و شنیداری خاطره‌انگیز و روح‌نواز، شما را برای مدت‌ها سرگرم خواهد کرد. البته که اثر مورد بحث، بی‌عیب‌ونقص هم نیست و اگر اندک مشکلات طراحی مراحلش را نداشت، حتی می‌توانست یکی از برترین بازی‌های سال باشد! اما خب با همین مشکلات اندک و نقاط قوت پرتعدادش، همچنان یک بازی باکیفیت را شاهد هستیم. اگر از طرفداران آثار پلتفرمر هستید، تجربه‌ی Kaze and the Wild Masks را هرگز از دست ندهید!