کارل هاینریش ماریا اُرف معروف به کارل ارف در سال ۱۸۹۵ در شهر مونیخ کشور آلمان بدنیا آمد. از همان دوران کودکی وارد دنیای موسیقی شد. حتی تا سال ۱۹۸۲ که آخرین سال زندگی اش بود دست از آهنگسازی و آموزش موسیقی بر نداشت. مشهورترین اثر او کارمینا بورانا است.

کارل ارف موسیقی دان و آهنگسازی که دنیای موسیقی برای تلاش او در مسیر آموزش موسیقی بسیار مدیون اوست. وی در کنار اینکه یکی از آهنگسازان مشهور آلمانی بود، مبتکر شیوهٔ خاصی برای آموزش موسیقی به کودکان است که به «اُرف شولورک (Orff Schulwerk) معروف می باشد. ارف شولورک در نگاه اول سادگی را در آموزش موسیقی نشان می دهد. در زبان آلمانی، شولورک به معنی فعالیتی در محیط آموزشی است. بعبارتی کارل ارف تلاش بسیار کرد که موسیقی را به کودکان از دریچه دید خود نشان دهد. که در این امر بسیار موفق شد. چرا که عشق او به یاد دادن به میزان عشق به موسیقی اش بود. متد کارل ارف برای آموزش عناصر موسیقی و حرکت در موسیقی است. این دیدگاه امروزه در بسیاری از کشورها به شکل توسعه‌یافته و گسترده‌ای برای آموزش عناصر موسیقی و حرکات موزون استفاده می‌شود.

کارل ارف ایده های خود را با گونیل کیتمن ” Gunild Keetman ” در میان می گذاشت. آنها با هم به نوآوری در زمینه آموزش موسیقی برای کودکان دست پیدا کردند. روش کارل ارف روش آموزش کودکان در مورد موسیقی است که ذهن و بدن از طریق ترکیبی از آواز، رقصیدن، بازیگری و استفاده از ابزارهای ضرب  درگیر می کند.

در روش کارل ارف اغلب از ابزارهایی مانند زیلو فون ” xylophones “، متال فون و گلوکن اشپیل ” glockenspiel ” استفاده می شود. در این درس ها، عنصر اجرا وجود دارد که کودکان را کمک می کند تا درک ابتدایی و صحیحی از موسیقی داشته باشند. در روش کارل ارف ، مفاهیم موسیقی از طریق آواز، اشعار، رقص، جنبش، درام و نواختن آلات موسیقی یاد داده می شود. این امر ابتکار، ترکیب و حس طبیعی بازی کودک را تشویق می شوند.

ایده های او بر اساس باور او به اهمیت ریتم و جنبش بود. ارف این ایده ها را در کتابی با نام به اشتراک گذاشت که بعدها اصلاح شد و سپس به زبان انگلیسی به عنوان موسیقی برای کودکان اقتباس شد.

کتابهای ارف عبارتند از: Elementaria, Orff-Schulwerk ، Orff Schulwerk Today، Play، Sing، And Dance  و Discover Orff

چند نقل قول از کارل ارف وجود دارد تا شما درک خوبی از فلسفه وی داشته باشید:

“ابتدا تجربه کنید، سپس فکری کنید.”

“از آغاز زمان، کودکان علاقه مند به مطالعه نیستند. آنها بیشتر بازی می کنند، و اگر شما علاقه خود را در قلب خود داشته باشید، آنها به شما اجازه می دهند تا در حالی که بازی می کنند یاد بگیرند؛ آنها متوجه خواهند شد که آنچه که آنها به دست آورده اند، بازی کودک است.”

“موسیقی هرگز فقط موسیقی نیست ، بلکه با حرکات، رقصیدن و سخنرانی همراه است و بنابراین در موسیقی باید شرکت کرد نه به عنوان یک شنونده، بلکه به عنوان یک هم کارگر مشغول به کار است.”

اگر چه معلمان روش کارل ارف از کتابهای بسیاری به عنوان چارچوب استفاده می کنند، اما هیچ برنامه آموزشی استاندارد ارف وجود ندارد. معلمان ارف  طرح های درس خود را طراحی می کنند و آن را با توجه به اندازه کلاس و سن دانش آموزان سازگار می کنند. به عنوان مثال، یک معلم ممکن است یک شعر یا داستان را برای خواندن در کلاس انتخاب کند. سپس هنرجویان از طریق انتخاب ابزار برای نشان دادن یک شخصیت یا یک کلمه در داستان یا شعر شرکت می کنند. همانطور که معلم دوباره داستان یا شعر را خوانده است، دانش آموزان با استفاده از ابزارهایی که انتخاب کرده اند، جلوه های صوتی را اضافه می کنند. سپس معلم با استفاده از ابزار ارف می افزاید. همانطور که درس ادامه پیدا می کند، از دانش آموزان خواسته می شوند تا با ابزار ارف بازی کنند یا ابزار دیگری را اضافه کنند. و برای حفظ اینکه کل کلاس درگیر شوند، از دیگران خواسته می شوند که اجرا کنند. به طور خاص، در اینجا یک فرمت طرح درس بسیار ساده است که ممکن است برای بچه های کوچک استفاده شود.

۱- ابتدا شعر را انتخاب کنید سپس، شعر را به کلاس بخوانید.

۲- از کلاس خواسته می شود که شعر را با شما بخواند.  نوشتن شعر را با هم در حالی که ضرب پا با ضربه زدن دست به زانو بطور ثابت انجام می گیرد.

۳- هنرجویان را انتخاب کنید که ابزار را خواهند نواخت.  از هنرجویان بخواهید تا یادداشت های خاصی را روی کلمات نشانه گذاری کنند.  توجه داشته باشید که ابزار باید با کلمات مطابقت داشته باشد. مهم است که هنرجویان ریتم صحیح را حفظ و تکنیک ضربه زدن مناسب را یاد بگیرند.

۴- ابزارهای دیگر را اضافه کنید و هنرجویان را برای نواختن کردن و بازی کردن با این ابزارها انتخاب کنید.

۵- درس روز را با دانش آموزان بحث کنید. از آنها سوالاتی بپرسید، “قطعه آسان یا دشوار بود؟” همچنین، پرسش ها را برای ارزیابی درک هنرجویان بپرسید.

در کلاس درس ارف، معلم مانند یک رهبر کار می کند. اگر معلم یک ترانه را انتخاب کرد، بعضی از دانش آموزان به عنوان نوازنده انتخاب خواهند شد در حالی که بقیه کلاس ها با هم بخوانند.

با استفاده از رویکرد  ارف ، دانش آموزان در مورد ریتم، ملودی، هماهنگی، بافت، شکل و سایر عناصر موسیقی یاد می گیرند. دانش آموزان این مفاهیم را با صحبت کردن، آواز خواندن، رقصیدن، حرکت، بازیگری و ابزار آلات یاد می گیرند. این مفاهیم آموخته شده، به دنبال راه های دیگری برای جستجوی بیشتر خلاقیت مانند بداهه نوازی و یا آهنگ سازی خود می باشند. ملاک هایی که در انتخاب ساز باید به آن توجه نمود عبارتند از:

۱-ریتم هنرجو

۲-گوش هنرجو

۳- فرم بدنی

۴- علاقه مندی هنرجو

لوازم و آلات موسیقی که توسط کودکان در کلاس درس ارف استفاده می شود، عبارتند از:

زیلو فون (سپرانو، آلتو، باس)، متالوفونها (سپرانو، آلتو، باس)، گلوکن اشپیل ها (سپرانو و آلتو)، کاستانت” castanets “، بلز” bells “، ماراکاس ” maracas “، مثلث، سنج (انگشت، سقوط یا معلق)، تامبورین ” tambourines “، تپانوی ” timpani “، گنگز ” gongs “، بونگوس ” bongos “، درام های فولادی و درام کانگا ” conga drums “، اما برخی از پرکاشن ها در کلاس درس ارف مورد استفاده هستند. همچنین از ادوات دیگر موسیقی نیز مانند claves ، cow bells، djembe، rainmakers، sand blocks، tone blocks، vibra slap ، wood blocks استفاده می شود.