بیماری پدوفیلیا چیست؟ پدوفیلیا یا بچه‌بازی از بیماری های پارافیلیک می باشد. در این بیماری فرد نسبت به کودکان میل جنسی دارد و متاسفانه در این بین کودکان ممکن است آزار جنسی یا بدنی ببینند. در ادامه به بررسی این اختلال می پردازیم.
پدوفیلیا چیست؟
شاید برایتان جالب باشد که بدانید معنای لغوی پدوفیلیا چیست؟ در لغت این واژه از دو بخش تشکیل شده است که بخش اول آن “پدو” به معنای کودک یا بچه است و بخش دوم آن “فیلیا” به معنای دوست داشتن میباشد. به صورت خیلی ساده از معنای همین کلمه پیداست که این افراد به کودکان علاقه دارند. این علاقه جنسی می باشد و اصلا چیز خوبی نیست!
متاسفانه در برخی تحقیقات نشان داده شده است که فرد بیمار علاقه مند است که با کودکان رابطه جنسی دهانی برقرار کند. در این شرایط به خاطر وضعیت بد و دیوانه واری که ممکن است بر فرد و موقعیت حاکم شود، کودک آسیب جدی بدنی ببیند و حتی ممکن است این کار به مرگ قربانی منجر شود.
افراد مبتلا به این اختلال به کودکانی تمایل دارند که معمولا زیر 13 سال میباشند. آن ها ممکن است جذب هر دو جنس شوند. تحقیقات نشان داده است که بیشتر افرادی که به پدوفیلیا مبتلا هستند مرد می باشند.
پارافیلیک به چه معنا می باشد؟
اختلالات نابهنجاری جنسی یا پارافیلیک به آن دسته از اختلالات اختصاص دارد که در آن شخص نسبت به یک شئ، یک موقعیت یا فعالیت میل جنسی دارد و دچار برانگیختگی جنسی میشود که غیر معمول است. به صورت مثال فرد دوست دارد که در زمان رابطه جنسی مورد آزار و ضربه فیزیکی قرار بگیرد(مازوخیسم).
مرد بودن اصلی ترین عامل خطر یا ریسک فاکتور برای ابتلا به اختلالات پارافیلیک می باشد.
علائم تشخیصی پدوفیلیا چیست؟
بر طبق راهنمای تشخیصی اختلالات روانی یا همان DSM علائمی برای تشخیص پدوفیلیا گفته شده است. در ادامه به چیستی علائم اختلال پدوفیلیا میپردازیم.
- خیالپردازی های شدید و مکرر جنسی، تمایل جنسی و یا رفتار هایی که فعالیت های جنسی را به همراه خود دارد با کودکان یا افراد نابالغ زیر 13 سال است. این مورد باید به مدت حداقل شش ماه ادامه داشته باشد.
- این رفتار ها و یا خیالپردازی ها یا تمایلات باعث ایجاد پریشانی و یا بروز مشکلات بین فردی شده باشد.
- افرادی که در اواخر نوجوانی هستند و با فرد 12 یا 13 ساله رابطه جنسی داشته است را نمیتوان در این اختلال دسته بندی کرد.
- ممکن است به دختران یا پسران یا حتی محارم خود نیز میل جنسی داشته باشند.
افراد مبتلا به پدوفیلا ممکن است به اختلال عورت نمایی نیز مبتلا باشند. این بدان معنا میباشد که این افراد ممکن است تمایل داشته باشند که در جلوی کودک لخت شوند. همچنین ممکن است در برابر کودک اقدام به خودارضایی کنند، نشان دادن فیلم های پورنوگرافی به کودک نیز یکی دیگر از کارهایی است که ممکن است این افراد انجام دهند.
سن شروع پدوفیلیا چیست؟
شروع پدوفیلا اغلب قبل از بزرگسالی می باشد. یعنی علائم آن ممکن است که در نوجوانی خود را نشان بدهند. حتی در برخی از تحقیقات آمده است که این افراد در اوایل یا حتی قبل از دوران بلوغ خود نیز این علائم را در خود مشاهده کرده بودند.
نرخ شیوع پدوفیلیا چیست؟
از آن جایی که افراد مبتلا به این اختلال، بیماری خود را مخفی میکنند و در خیلی از موارد کسی متوجه اختلال آن ها نمیشود، نمیتوان آمار دقیقی را درباره شیوع اختلال پدوفیلیا بیان کرد. اما به صورت تخمینی میتوان حدس زد که یک تا پنج درصد مردان به این اختلال مبتلا هستند.
پدوفیلیا چگونه تشخیص داده میشود؟
همانطور که ذکر کردیم، افرادی که به این اختلال مبتلا هستند بیماری خود را پنهان میکنند. اکثر این افراد به دنبال انجام یک جنایت دستگیر میشوند و به اختلال آن ها پی برده میشود. یکی از راه هایی که در این افراد برای تشخیص استفاده میکنند نمایش پورنوگرافی کودکان به این افراد می باشد.
با استفاده از دستگاه های مخصوص اقدام به گرفتن فشار خون و علائم برانگیختگی جنسی میکنند و مشخص میشود که فرد واقعا به پدوفیلیا مبتلا می باشد یا خیر.
مطالعه کنید: اسکیزوفرنی پارانوئید چیست؟
عوامل ایجاد پدوفیلیا چیست؟
متاسفانه عوامل دقیق پدوفیلیا همچنان ناشناخته هستند. تحقیقات این را نشان میدهد که این اختلال ممکن است در خانواده آن فرد وجود داشته باشد اما مشخص نیست که به صورت دقیق این بیماری معلول رفتارها و تربیت رایج در آن خانواده است یا ژنتیک آن ها.
یکی دیگر از عواملی که مطرح میکنند سابقه سوء استفاده جنسی در کودکی است. مدل های یادگیری رفتاری این نکته را خاطر نشان میکنند که ممکن است کودکی که قربانی یا ناظر رفتار های جنسی نامناسب بوده است از این دسته از رفتارها تقلید کند. چون این افراد از راه های معمول نمیتوانند میل جنسی خود را ارضا کنند ممکن است به سمت کارهایی کشیده شوند که مورد قبول و پذیرش جامعه نمی باشد.
درمان اختلال پدوفیلیا چیست؟
همانطور که پیش تر گفتیم افرادی که به اختلال پدوفیلیا دچار هستند اکثرا به دنبال درمان نمیروند. آن ها از عواقب قانونی و اینکه برچسب زده شوند میترسند. برای درمان این اختلال درمان های شناختی رفتاری، درمان های همدلانه و دارودرمانی پیشنهاد شده است. در برخی منابع نیز ذکر کرده اند که این افراد را فقط با عقیم کردن میتوان کنترل کرد. در واقع شاید این مورد را به خاطر خطرناک بودن این افراد برای کودکان ذکر کرده اند.
نکته ای که قابل توجه است این میباشد که افرادی که مبتلا به اختلال پدوفیلیا می باشند تا آخر عمرشان با این اختلال درگیر هستند. این جمله بدان معناست که درمان قطعی برای اختلال پدوفیلیا در حال حاضر وجود ندارد. افرادی که خودشان به بیماریشان اعتراف میکنند درمان بهتری را قطعا دریافت میکنند. پیش آگهی این افراد بهتر خواهد بود. پیش آگهی بدان معنا میباشد که انتظار میرود بهتر در روند درمان همراهی کنند در نتیجه این مسئله اثربخش تر خواهد بود.
داروهایی که برای درمان این اختلال استفاده شده اند شامل مدروکسی پروژسترون استات و لوپرولید استات میباشند. حتی در برخی موارد دارو هایی که جهت کاهش افسردگی هستند نیز مورد استفاده قرار گرفته است مانند فلوکستین. این دارو ها باعث کاهش میل جنسی میشوند. در واقع این دارو ها تستسترون را در خون کاهش میدهند(این نکته نباید باعث شود که فکر کنیم تستسترون بالا علت شکل گیری این اختلال است).
راه های جلوگیری از سواستفاده جنسی چیست؟
افرادی که به اختلال پدوفیلیا دچار هستند همانطور که گفتیم به کودکان تمایل جنسی دارند. متاسفانه آثار سوء مورد سواستفاده جنسی قرار گرفتن میتواند تا آخر عمر کودک با او بماند. همچنین ممکن است که به صورت جسمی آسیب ببیند یا در برخی از موارد به مرگ کودک منجر میشود.
در این مواقع باید به کودکان آموزش دهیم که اگر در این شرایط قرار گرفتند چگونه باید رفتار کنند. در ادامه مواردی را ذکر میکنیم که کودکان باید حتما بدانند:
- کودکان باید مهارت نه گفتن را آموزش ببینند. اگر کسی سعی کرد آن ها فریب دهد بتوانند با نه گفتن از وقوع یک فاجعه جلوگیری کنند.
- باید به کودکان خود آموزش دهیم که کسی حق ندارد به جای خصوصی آن ها دست بزند یا اینکه کسی حق ندارد جای خصوصی خود را به آن ها نشان بدهد.
- حتما در مکالمات خود از واژه جای خصوصی استفاده کنید. این کار باعث میشود که کودک بداند چه قسمتی از بدن وی خصوصی است و کسی حق ندارد به او تعرض کند.
- به آن ها باید اطمینان دهیم که اگر روزی در این شرایط قرار گرفتند والدین آن ها را قضاوت نمیکنند و آن ها را مورد سرزنش قرار نمیدهند. پس میتوانند با اطمینان خاطر این مشکل را برای والدین بازگو کنند تا با فرد خاطی برخورد های لازم صورت بگیرد.
- اگر کسی سعی کرد به آن ها تعرض کند باید فریاد بزنند و از دیگران تقاضای کمک کنند. این نکته را حتما والدین باید به کودکان خود آموزش بدهند.
- در آخر اینکه به کودکان آموزش دهید که نمیتوانند به هرکسی اعتماد و اطمینان کنند.
-