چه اتفاقی می‌افتد وقتی جیغ و بازگشت به آینده را با هم ترکیب می‌کنید، و کمی چاشنی کمدی تینیجری به آن اضافه می‌کنید، و سپس به مخاطبان خود می‌گویید که می‌دانیم ما در حال استفاده از آن فیلم‌ها هستیم؟! خب نتیجه فیلم کمدی اسلشر «کاملاً آدم‌کش» است. معجونی از چندین اثر شناخته شده، از آثاری چون «جیغ» و «هالووین» گرفته تا سه‌گانه علمی‌تخیلی «بازگشت به آینده»؛ اما سوال این است که آیا فیلم توانسته این ترکیب جالب را به درستی استفاده کند یا خیر؟! برای رسیدن به پاسخ با نقد فیلم Totally Killer همراه باشید.

همین ابتدا باید بگویم که فیلم Totally Killer سه مورد از پراستفاده ترین مضامین فیلم‌های ژانری اخیر را دارد: سفر در زمان، نوستالژی دهه 1980 میلادی و قاتلان نقابدار. خب نتیجه این فرمول آن است که دختر جوانی به دهه هشتاد میلادی سفر می‌کند تا مادرش را از دست یک قاتل چاقو به دست با پوششی شبیه به ماسک مایکل مایرز به صورتش در هالووین نجات دهد. این فیلم که در پس زمینه سال 1987 می‌گذرد، تماشاگران را به یک ترن هوایی در زمان می‌برد و داستانی از تعلیق، نوستالژی و پیوند ناگسستنی بین یک مادر و دختر را به هم می‌بافد.

در داستان فیلم، جیمی هیوز بلوند، یک دختر جوان است که با مادرش پم به دلیل محافظت بیش از حدش کنار نمی‌آید. اما این مادر دلیل خوبی برای این کار دارد: یک بار، در سال 1987، یک دیوانه آدمکش با نقاب به دوستان او حمله کرد و هر سه دوست او را با زدن 16 ضربه چاقو در سن 16 سالگی آن‌ها به قتل رساند و پس از آن بدون هیچ اثری ناپدید شد.

اما اکنون در عصر هالووین سال 2023، جیمی بی خیال با دوستش به پیاده روی می‌رود و مادرش پم در خانه تنها می‌ماند و شروع به توزیع آب نبات به بچه‌هایی می‌کند که لباس جادوگر و ارواح پوشیده‌اند. اما بعد از رفتن بچه‌های یک شخص دیگر به دیدار او می‌آید، اما این فرد در نقاب همان قاتل قدیمی است و من بیشتر از این داستان را خراب نمی‌کنم تا تماشای فیلم بدون اسپویل برای مخاطب در دسترس باشد.

فیلم «قاتل مطلق» یا همان «کاملاً آدم‌کش» متعلق به گروهی از اسلشرهای کمدی تینیجری در سال‌های اخیر است که سعی دارند ژانری نخ نما را کمی تکان دهند. بنابراین، نویسندگان این اثر فرمولی موثر برای سرگرم کردن مردم و مخاطبان ابداع کرده‌اند و ترکیب قتل عام‌های خونین و تنش آثار اسلشر را با داستان سفر در زمان به مخاطب پیشنهاد می‌کنند.

اما این ژانر در این سال‌ها آثار مشابه به خود کم ندیده است؛ برای مثال: «روز مرگت مبارک» از کریستوفر لاندون با مفهوم گیر کردن در یک حلقه زمانی تکراری بازی می‌کرد، یا Freaky (عجیب و غریب) با داستان تعویض دو بدن بازی می‌کرد و اکنون فیلم Totally Killer با پارادوکس سفر در زمان مخاطب را جذب داستان خودش می‌کند. در این آثار فرمولی به طور نسبی، ما یک دختر بلوند زیبا را برای نقش اصلی مشاهده می‌کنیم، در کنار آن یک کهن الگوی دیوانه نیز در ماسکی با چاقوی آماده همیشه در این آثار دیده می‌شود. در نتیجه، ما محتوای تازه و شادی را برای هالووین داریم که چیز جدیدی نیست اما کماکان سرگرم‌کننده است.

در کل، چنین فیلمی روی دوز سنگینی از نوستالژی سوار است. طرفداران فیلم‌های اسلشر مطمئناً علاقه‌مند هستند که این فیلم را به آثار شناخته شده این ژانر نسبت دهند. اما برای مخاطب سخت‌گیر یا برای هر کس دیگری که این جنس سینما را دوست ندارد، این فیلم می‌تواند حکم یک انحراف گاهی لذت بخش باشد که از بهره برداری بی شرمانه از کلیشه‌های تحریک آمیز فیلم‌های مورد علاقه خود ابایی ندارد.

کارگردان این فیلم به روشنی می‌خواهد الگوی خود برای تولید این فیلم را در دل دیالوگ‌ها بیان کند، پس ما بارها اسم آثاری چون بازگشت به آینده را در فیلم می‌شنویم. حتی به شخصیت مادر یا همان پم بالغ نگاه کنید، او که تمام عمرش منتظر ملاقات با قاتل بوده است، به شکل آشکار شبیه به لوری استرود رنج کشیده از فرنچایز هالووین است. یا به اشاره مستقیم به فیلم اسلشر پست مدرن وس کریون یعنی جیغ توجه کنید که فیلمساز از آن برای شوخی کلامی استفاده می‌کند.

تمام این نکات به مخاطبان داستانی جذاب ارائه می‌دهد تا «Totally Killer» را فیلمی قابل دنبال کردن و مهم‌تر از همه سرگرم‌کننده برای فصل آثار هالووینی بدانند. قطعاً در آینده از این فیلم به عنوان یک بازسازی استاندارد از ژانر اسلشر یا به ویژه، به عنوان یک کلاسیک کالت جدید یاد نمی‌شود. اما این یک ماجراجویی سرگرم کننده یک بار مصرف است که کاملاً با فضای تعطیلات ماه اکتبر یا همین مهر و آبان خودمان مطابقت دارد، زمانی که مرسوم است یک کدو تنبل آبدار را تکه تکه می‌کنند.

اما یکی از نقاط قوت فیلم، بازیگران بی عیب و نقص آن است. کرنان شیپکا در نقش جیمی بازی خوبی ارائه می‌دهد و عزم، آسیب‌پذیری و انعطاف‌پذیری شخصیت را با ظرافت قابل‌توجهی به تصویر می‌کشد. جولی بوون، در نقش پم، نسخه بزرگسالی از مادر جیمی، ترکیبی از قدرت و آسیب‌پذیری را به نمایش می‌گذارد و فیلم را از نظر احساسی تثبیت می‌کند. انتقال بی‌وقفه بین اولیویا هولت و بوون به‌عنوان نسخه جوان و بزرگسال شخصیت پم، لایه‌ای از اصالت را به نقش مشترک آنها می‌افزاید و ظرافت‌های اجرای آنها را برجسته می‌کند.

همچنین توجه دقیق به جزئیات خاص تاریخی هرچند در ظاهر کلیشه‌ای به فیلم اصالت می‌بخشد و حس نوستالژی را برای بینندگانی که در آن دوران زندگی کرده‌اند القا می‌کند و در عین حال نگاهی جذاب به گذشته را برای مخاطبان جوان‌تر فراهم می‌کند. علاوه بر این، موسیقی فیلم که توسط مایکل اندروز ساخته شده است، کاملاً اکشن فیلم را تکمیل می‌کند. ملودی‌های دلخراش و ضرب‌های تپنده، فضا را بهبود می‌بخشد و طیفی از احساسات را در مخاطب برمی‌انگیزد. از سکانس های تعقیب و گریز تا لحظات دلخراش، موسیقی به عنوان یک ابزار روایی قدرتمند عمل می‌کند و فیلم را بهتر جلوه می‌دهد.

از نظر محتوا نیز Totally Killer صرفاً یک فرار هیجان انگیز در سفر در زمان نیست. این فیلم به موضوعات خانواده، عشق و انعطاف پذیری روح انسان می‌پردازد. از طریق رابطه تلخ جیمی و پم، این فیلم به بررسی یک رابطه می‌پردازد که در آن یک مادر و دختر برای محافظت از یکدیگر، حتی در عبور از موانع زمان، تلاش می‌کنند. این هسته احساسی لایه‌ای از عمق به روایت می‌افزاید و در سطح عمیقی با مخاطبان طنین‌انداز می‌شود.

با این حال، فیلم خالی از ایرادات جزئی نیست. در برخی نقاط، سرعت حرکت فیلم کمی ناهموار به نظر می‌رسد، و برخی سکانس‌های با کنش شدید، جای خود را به صحنه‌های کندتر و متفکرانه می‌دهد. در حالی که این لحظات به رشد شخصیت‌ها کمک می‌کند، اما کند شدن ریتم مخاطب را در میانه راه خسته‌ می‌کند.

با تمام این تفاسیر باید گفت: فیلم Totally Killer به عنوان شاهدی بر قدرت داستان سرایی فرمولی از مدل درست است. طرح به نسبت کوچک اما جذاب، اجراهای خوب، توجه دقیق به جزئیات، مبنای محتوایی قابل درک و طنین احساسی موجود در متن کار، آن را به یک ورودی برجسته در زیرژانر سفر در زمان تبدیل کرده است.

توانایی فیلم در انتقال مخاطبان به دورانی متفاوت و در عین حال کشف یک راز قتل مناسب، گواهی بر استعداد و خلاقیت سازندگان آن است. همچنین اگر می‌خواهید با وجود همه قتل‌های درون فیلم، حال و هوای خوبی داشته باشید، باید بدانید تماشای این اثر برای سرگرمی یک انتخاب خوب است.