در مورد تفاوت بین رژیم غذایی کتوژنیک و رژیم کم کربوهیدرات گیج شده اید؟ این مقاله 3 تفاوت مجزا بین این دو را روشن می کند.

رژیم های کم کربوهیدرات و کتوژنیک (کتو) رژیم های پرطرفدار هستند که شامل محدود کردن مصرف کربوهیدرات (کربوهیدرات) هستند.

برای محدود کردن کربوهیدرات ، افرادی که از این رژیم ها پیروی می کنند ممکن است میزان مصرف دانه ها ، حبوبات ، میان وعده های شیرین و نوشیدنی و حتی برخی میوه و سبزیجات را محدود کنند.

از آنجا که رژیم های کم کربوهیدرات و کتو دارای چندین غذاها و گروه های غذایی هستند که باید از آنها حذف شود یا محدود شوند ، اغلب تصور می شود که بسیار شبیه یا تقریباً یکسان باشند.

من شنیده ام که بسیاری از افراد اظهار داشته اند که رژیم کتو را دنبال می کنند ، اما وقتی از آنها می پرسم چطور می گذرد ، رژیم غذایی که آنها برای من توصیف می کنند در واقع رژیم کم کربوهیدرات است ، نه رژیم کتو. همچنین با افرادی روبرو شده ام که فکر می کنند رژیم کتو صرفاً یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات است ، که اینگونه نیست.

در حالی که رژیم کتو در حقیقت نوعی رژیم کم کربوهیدرات است ، یک نوع بسیار خاص از رژیم غذایی کم کربوهیدرات است که می تواند به تحقق اهداف خاص کمک کند.

در اینجا سه ​​تفاوت اساسی بین رژیم های کم کربوهیدرات و کتو وجود دارد که باید در نظر بگیرید:

1-منبع سوخت: ATP سنتز در مقابل کتوز تغذیه ای

تفاوت اصلی بین رژیم های کم کربوهیدرات و رژیم های کتو ، منبع انرژی مورد استفاده سلول های بدن است. آدنوزین تری فسفات (ATP) برای فرآیندهای سلولی که در بیشتر سلولهای حیوانی اتفاق می افتد ، انرژی ایجاد می کند.

در حالی که چربی ها ، پروتئین ها و کربوهیدرات ها همه به هدایت سنتز ATP در بدن انسان کمک می کنند ، بیشتر سلول ها از گلوکز برای سنتز ATP استفاده می کنند. در حقیقت تقریباً همه سلولها می توانند گلوکز را جذب و استفاده کنند. سلول های قرمز خون برای انرژی نیاز به گلوکز دارند ، و بافت چربی ، سلول های ماهیچه ای و مغز علاوه بر اسیدهای چرب و یا بدن های کتون و / یا اسیدهای آمینه از گلوکز برای انرژی نیز استفاده می کنند.

با این حال ، هنگامی که گلوکز به راحتی در دسترس نیست ، به عنوان مثال در طول روزه داری طولانی مدت ، بدن کتون (کتون) توسط سلولهای کبدی در خون آزاد می شود و می تواند به عنوان انرژی مورد استفاده قرار گیرد. کتون ، ترکیباتی که در هنگام تجزیه چربی ها ایجاد می شود ، شامل استواستات ، بتا هیدروکسی بوتیرات و استون است.

کتونها همچنین در طول کتوز تغذیه ای تولید می شوند. همانطور که محقق علوم تغذیه ، کریس ایروین ، به طور خلاصه اظهار داشت ، “تفاوت بین کربوهیدراتین و کتو ، کتوز تغذیه ای (NK) است. NK یک وضعیت متابولیک است که کبد شما کتون تولید می کند و مغز شما از این کتون ها برای انرژی استفاده می کند. “

در طی یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات ، بدن همچنان از گلوکز برای سوخت استفاده می کند ، اما در طول نانوذرات ، کتون ها برای سوخت استفاده می شوند. نکته قابل توجه این است که بدن در طول کتوزیس هنوز به گلوکز و گلیکوژن نیاز دارد. گلوکونوژنز فرایندی است که در آن کبد و کلیه ها گلوکز را از منابع غیر کربوهیدرات مانند اسیدهای آمینه تولید می کنند. به دلیل گلوکونوژنز ، گلوکز حتی در هنگام تولید کتون در بدن نیز در دسترس است.

2- ترکیب مغذی: کربوهیدر کم ، در مقابل تقریباً بدون کربوهیدرات

در حالی که ممکن است تفاوت اصلی بین این دو رژیم غذایی منبع سوختی باشد که در ابتدا بدن مورد استفاده قرار می گیرد ، اما بارزترین تفاوت برای افرادی که رژیم های کم کربوهیدرات یا کتو را دنبال می کنند ، نسبت چربی به کربوهیدرات به پروتئین مصرفی آنها است.

دستورالعملهای رژیمی برای آمریکایی ها (DGA) 45-65٪ از کل کالری های روزانه را از کربوهیدرات ها دریافت می کند ، بنابراین هر چیزی کمتر از 45٪ از نظر فنی کم کربوهیدرات است. بعضی از رژیم های کم کربوهیدرات تعداد کمتری را توصیه می کنند ، به عنوان مثال 10 تا 30٪ از رژیم های غذایی که از کربوهیدرات تامین می شود.

از طرف دیگر ، کربوهیدرات ممکن است به 5-10٪ از کل کالری روزانه برای رژیم های کتو محدود شود. به گفته کریس ایروین ، “رژیم کم کربوهیدرات برای بعضی از افراد می تواند به معنی کمتر از 150 گرم در روز باشد ، اما برای بسیاری از افراد تا کمتر از 30-50 گرم کربوهیدرات رخ نمی دهد.”

یک وعده غذایی معمولی برای رژیم غذایی کم کربوهیدرات ممکن است شامل گوشت ، کره ، هویج ، گوجه فرنگی ، فلفل دلمه ای ، کلم بروکلی ، و شاید حتی مقداری سیب زمینی باشد. یک وعده غذایی معمولی برای رژیم کتو ممکن است شامل گوشت ، کره ، کلم بروکلی و شاید چند گوجه فرنگی گیلاسی باشد.

همانطور که ممکن است از وعده های غذایی مثال بگویید ، کربوهیدرات مواد مغذی اصلی است که بین این دو رژیم تفاوت ایجاد می کند. همانطور که گفته شد رژیمهای غذایی کتو نوعی رژیمهای کم کربوهیدرات هستند که در آن میزان مصرف کربوهیدرات بسیار کم است. با این حال ، میزان چربی و پروتئین نیز بین دو رژیم غذایی متفاوت است.

در حالی که بسیاری از رژیم های کم کربوهیدرات نیز رژیم های پر پروتئین هستند ، رژیم کتو دارای چربی زیاد ، پروتئین متوسط ​​و کم کربوهیدرات است. از آنجا که کتون ها منبع اصلی سوخت با رژیم های کتو هستند ، چربی اولویت اصلی مواد مغذی برای مصرف است.

بسیاری از مردم فکر می کنند که پروتئین باید در رژیم غذایی کتو محدود باشد تا از ایجاد آمینو اسیدهای آمینه که از طریق گلوکونوژنز به گلوکز تبدیل می شوند ، منجر به اختلال در کتوز نشود. با این حال ، گلوکونوژنز حتی بدون دریافت پروتئین زیاد اتفاق می افتد ، بنابراین احتمالاً در جذب پروتئین تفاوت زیادی ایجاد نمی کند.

علاوه بر این ، هنگامی که پروتئین بیش از نیازهای فیزیولوژیکی اسیدهای آمینه باشد ، اسیدهای آمینه اضافی را می توان از طریق افزایش اکسیداسیون و افزایش ادرار زایی تقویت شده علاوه بر گلوکونوژنز ، دفع کرد. به عبارت دیگر ، اینگونه نیست که از تمام پروتئین های اضافی براس ساخت گلوکز استفاده شود.

3-کاربردهای درمانی رژیم کتوژنیک

رژیم های غذایی کم کربوهیدرات و کتو نیز با توجه به شرایطی که در بعضی مواقع برای درمان مورد استفاده قرار می گیرند متفاوت است. رژیم کتو از دهه 1920 برای درمان صرع مورد استفاده قرار گرفته و اخیراً برای شرایطی مانند دیابت نوع 2 ، سندرم تخمدان پلی کیستیک ، آکنه ، بیماریهای عصبی و سرطان مورد استفاده قرار گرفته است.

از طرف دیگر ، تنها شرطی که رژیم های غذایی کم کربوهیدرات برای کمک به درمان تجویز می کنند ، دیابت نوع 2 است (اگرچه رژیم های کم کربوهیدرات برای درمان دیابت نوع 2 لازم نیست).

با این وجود شواهدی وجود دارد که رژیم های غذایی کتو برای دستیابی به کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 از رژیم های غذایی کم کالری معمولی مؤثر هستند. این ممکن است به دلیل رژیم کتو باعث ایجاد یک “شبه دیابت” خیرخواهانه شود که ممکن است با خلاف نوع 2 دیابت یا عوارض آن  است.

بنابراین ، به نظر می رسد رژیم کتو برنده روشنی برای برنامه های درمانی بالقوه است.

رژیم غذایی کتو یا رژیم کم کربن؟

قبل از شروع رژیم کتو یا رژیم کم کربوهیدرات ، باید با پزشک مشورت کنید یا با یک متخصص تغذیه ثبت شده کار کنید تا مشخص شود که کدام بیشترین حس را برای شما و اهداف شما ایجاد می کند.

اگر شما حاضر به مشورت با یک متخصص حرفه ای نیستید و به سادگی نمی دانید که آیا رژیم غذایی کم کربوهیدرات یا کتو برای شما مناسب است ، باید تصمیم بگیرید که آیا شما مایل به کاهش تعداد قابل توجهی از غذاها و به طور بالقوه حتی گروه های غذایی کامل هستید. اگر فکر نمی کنید غذاهای پر کربوهیدرات را قطع کنید ، ممکن است رژیم غذایی برای شما امکان پذیر باشد. برای کتو ، برای هر وعده غذایی باید به غذاهای پرچرب دسترسی داشته باشید.

رژیم های غذایی کم کربوهیدرات و کتو می توانند در طولانی مدت سخت باشند زیرا باعث محدود شدن غذاها و مواد مغذی می شوند. در حالی که رژیم کتو به ویژه سختگیرانه به نظر می رسد ، توجه به این نکته ضروری است که شما همیشه در هنگام پیروی از یک رژیم کتو ، در کتوز تغذیه ای نباشید. افرادی هستند که سالها یا دهه ها رژیم کتو را دنبال کرده اند و همیشه در کتوز نمی مانند.

علاوه بر مشکلات در پایبندی ، برخی از مضرات رژیم های غذایی کتو و کم کربوهیدرات نیز وجود دارد. در هر دو رژیم ممکن است شما را در معرض مصرف ناکافی مواد مغذی ، وخیم تر شدن شرایطی مانند مشکلات کبدی و کلیه قرار داده و باعث کمبود فیبرهای ناشی از مصرف فیبر شوید.

علاوه بر این ، کربوهیدرات ها برای تأمین سوخت برای فعالیت های بدنی ، عملکرد مغز ، سلامت هورمونی و موارد دیگر ضروری هستند. حتی در حین کتوز ، گلوکز می تواند به جلوگیری از کمبود قند خون ، یعنی سطح قند خون خیلی کم کمک کند ، و بافتهای سوختنی که قادر به استفاده از کتونها نیستند (به عنوان مثال گلبولهای قرمز). با توجه به چالش ها و مضرات احتمالی دو رژیم غذایی مورد بحث ، توصیه می شود قبل از شروع رژیم کم کربوهیدرات یا کتو با پزشک و / یا متخصص تغذیه ثبت شده مشورت کنید.