محققان مؤسسه فناوری فدرال زوریخ و «دانشگاه صنعتی نانیانگ» سنگاپور (NTU) راه جدید و مقرون‌به‌صرفه‌تری برای تولید انرژی پاک از پرهای مرغ ابداع کرده‌اند.
در این تحقیق روشی برای استخراج پروتئین کراتین موجود در پر مرغ و تبدیل آن به الیاف بسیار ریزی به نام «فیبریل‌های آمیلوئید» ابداع شده است. سپس این فیبریل‌ها برای تأمین انرژی سلول سوختی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
تولید انرژی پاک از پر مرغ
سالانه حدود 40 میلیون تُن پر مرغ سوزانده می‌شود. این امر علاوه بر انتشار میزان قابل‌توجه دی‌اکسید کربن، گازهای خطرناکی مانند دی‌اکسید گوگرد تولید می‌کند. استفاده از پرهای مرغ برای تولید نیروی هیدروژنی یک راه مؤثر و کارآمد برای مقابله با این مشکلات است. «رافائل مززنگا»، پروفسور مواد غذایی و مواد نرم ETH زوریخ می‌گوید:
«سال‌ها در مورد روش‌های مختلفی که می‌توانیم از ضایعات مواد غذایی برای سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر استفاده کنیم، تحقیق کرده‌ام. آخرین پیشرفت ما یک چرخه را تکمیل می‌کند: ما درحال مصرف ماده‌ای هستیم که هنگام سوزاندن دی‌اکسید کربن و گازهای سمی آزاد می‌شود و از آن در شرایط متفاوتی استفاده می‌کنیم: با این فناوری جدید ما نه‌تنها مواد سمی را جایگزین می‌کنیم، بلکه از انتشار دی‌اکسید کربن نیز جلوگیری خواهد شد.»
بااین‌حال، همان‌طور که مززنگا اشاره می‌کند، «هیدروژن از فراوان‌ترین عناصر جهان است، اما روی زمین یافت نمی‌شود». بنابراین باید آن را تولید کرد و مززنگا از روش شکافت آب که همچنین به‌عنوان الکترولیز شناخته می‌شود به‌عنوان راه تولید هیدروژن یاد کرده است. الکترولیز یک فرایند شیمیایی است که در آن برای هدایت یک واکنش شیمیایی از جریان الکتریکی استفاده می‌شود.
در طول الکترولیز، افزودن اسیدها بخش ضروری و مهمی محسوب می‌شود، زیرا آب خالص به‌عنوان یک رسانا کافی نیست. بااین‌حال، این غشای جدید در برابر پروتون نفوذپذیر است و امکان جابه‌جایی ذرات بین آند و کاتد را فراهم می‌کند که برای شکافت آب یک امر ضروری است و می‌تواند به تولید هیدروژن پاک کمک کند.
حالا محققان برای برنامه‌های بعدی خود قصد دارند پایداری و دوام غشای کراتینه پرهای مرغ را بررسی کنند و در صورت نیاز، اصلاحاتی روی آن‌ها انجام دهند. همچنین محققان هم‌اکنون درخواست ثبت اختراع خود را ارائه کرده‌اند و اکنون درحال جستجوی شرکت‌ها یا سرمایه‌گذاران علاقه‌مند هستند تا به پیشرفت و توسعه این فناوری کمک کنند.
نتایج این پروژه به‌صورت مقاله‌ای در مجله ACS Applied Materials & Interfaces منتشر شده است.
-